چرا مدیران ایرانی فکر می کنند هر چه عصا قورت داده تر باشند مدیر تر به نظر می رسند و از رفتارهای معمول همه مردم فاصله می گیرند؟
نخست وزیر هلند از کره مریخ آمده است یا مسوولان ما
عبارات مهم : ایران
نخست وزیر هلند داشت کارت ورود به پارلمان را می زد که فنجان یا لیوان قهوه از دستش افتاد و بر زمین ریخت. نظافت چی «تی» به دست جهت تمیز کردن آمد ولی جناب نخست وزیر« تی» را از دست زن نظافت چی گرفت و خود مشغول به تمیز کردن زمین شد.
حتما مانند هر لحظه آقای نخست وزیر قبل از ریختن قهوه بر روی زمین، با دوچرخه آمده بود.
نخست وزیر هلند از کره مریخ آمده است یا مسوولان ما
دیدن این صحنه ها جهت ما عجیب هست. خیلی هم عجیب هست. یادمان نمی آید مسؤولی در کشور عزیزمان ایران چنین رفتاری از خود نشان داده باشد. البته از نسل قبل تر شنیده ایم که نخستین استاندار خراسان بعد از انقلاب در بهار 58 با دوچرخه به محل استانداری می رفت ولی راجع به دیگران نشنیده ایم. نه تنها مسئولان رده بالای کشور بلکه مدیران مجموعه های کوچک نیز تصور می کنند بعد از رسیدن به جایگاه مدیریت تنها و تنها باید کارهای مدیریتی انجام دهد و لاغیر.
ما هر وقت مسئولی دیده ایم منتظر بوده یکی از محافظان درهای ماشین را برایش باز کند و تقریبا همه در لباس رسمی دیده می شوند در همه حال. صورت هایی چون حجت الاسلام دعایی مدیر روزنامه اطلاعات را البته با منش مردمی و دور از تشریفات می شناسیم ولی تصویر غالب یا قالب تصویر مدیران ایرانی هر لحظه به گونه ای بوده که گویا از کره ای دیگر آمده اند. اصطلاحا عصا قورت دادگی و لفظ قلم حرف زدن از شاخصه های مهم یک مدیر ایرانی تصور شده است است.
چرا مدیران ایرانی فکر می کنند هر چه عصا قورت داده تر باشند مدیر تر به نظر می رسند و از رفتارهای معمول همه مردم فاصله می گیرند؟
اصلا تصور نمی کنم یک مدیر ایرانی از ماشین تا دفتر کار قهوه ای بخورد چون قرار است پرستیژ یک مدیر حفظ شود. بسیاری از ما تصویر های روسای جمهوری دیگر کشورها را در حال ورزش کردن، شنا کردن، تفریح کردن دیده ایم. نمونه اش پوتین ولی تصویرهای این چنینی جهت ما غریب هست. آخرین آن مربوط به حسن روحانی در حال تماشای جام جهانی بود.
بله، یک مدیر در کشور عزیزمان ایران نباید رفتاری خارج از ارزش یک مدیر انجام دهد. اصلا مگر می شود یک وزیر لباس ورزشی بپوشد و با اعضای فامیل خود فوتبال بازی کند. یا مگر می شود مدیری را در شهربازی در حال بازی کردن با فرزند هایش دید.
مدیر ایرانی باید روی صندلی عقب بنشیند، کت و شلوار تیره بپوشد، انگشتری به دست کند و منتظر بایستد تا کسی در ماشین را برایش باز کند.
نخست وزیر هلند از کره مریخ آمده است یا مسوولان ما
بسیاری از مسئولان ما علاقه زیادی هم به داشتن محافظ دارند. گویی بسیاری از مردها و زن ها از اینکه کسی جهت آنها در را باز کند و افرادی پشت سر آنها قدم بزنند لذت می برند.
در بسیاری از کشورها مدیران رده اوج در حد وزیر و یا حتی رییس جمهور بدون هیچ محافظی در میان مردم حاضر می شوند. حالا چه اشکالی دارد مسئولان ایرانی هم حداقل در هفته یک یا دو روز را در میان مردم باشند با آنها حرف بزنند و گفت وگو کنند.
چرا مدیران ایرانی فکر می کنند هر چه عصا قورت داده تر باشند مدیر تر به نظر می رسند و از رفتارهای معمول همه مردم فاصله می گیرند؟
تنها تفاوت آنها با مردم عادی مسؤولیت آنهاست.
البته حالا که یک سوزن به مسئولان زدیم بهتر است یک جوالدوز هم به خودمان بزنیم. مردم هلند، مالیات می دهند. تلاش می کنند تا آنجا که می شود قانون را رعایت کنند. در کار خود کم کاری نکنند و در بسیاری از مواقع دروغ نگویند.
نخست وزیر هلند از کره مریخ آمده است یا مسوولان ما
به خدا که نخست وزیر و مردم هلند از کره مریخ نیامده اند. ما هم می توانیم این سبک زندگی آنها یعنی قانون مندی و مسئولیت پذیری را از آنها بیاموزیم و به کار ببریم. به همین سادگی.
عصر ایران/مصطفی داننده
واژه های کلیدی: ایران | تصویر | ماشین | ایرانی | دوچرخه | مسئولان | در ماشین | اخبار سیاسی و اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
